پاندورا
هیچ کس با هیچ کس سخن نمی گوید، که خاموشی به هزار زبان در سخن است....پاندورا
هیچ کس با هیچ کس سخن نمی گوید، که خاموشی به هزار زبان در سخن است....گناه!
چشمان هوس آلودتان را
به چشمان و بدن ترسانش دوخته اید
و دم از خدای میزنید!
نگاه میکنم...
به دستانی که
به سوی خداوند دورغینتان بلند است
و چون شما
تنها روزیش را از دست
بندگانی می ستاند،
که شما ز آنان!
دستان به چرک نشسته ای که
شما می ستاییدشان!